Hikaye Nedir?

Başlangıç seviyesindeki katılımcı arkadaşlarımıza “Hikaye nedir?” sorusunu sorduk, böyle ilginç cevaplar aldık. Paylaşılmaya değer doğrusu... Sizin de farklı bir hikaye tanımınız varsa yorumlarda paylaşın. Merak ediyoruz. 😇

Ece Aktuna Akın: Hikaye içi insanlar, olaylar, birbirine çeşitte ve renkte farklı objelerle dolu bir çekmecedir. İçinde ipek eşarplar, tren biletleri, eski gümüş küpeler, parfüm şişeleri, sevenine yazılmış mektuplar, yarım kalmış rujlar ve anılar saklıdır. Onlarla bazen geçmiş zaman dünyaları yaratır, bazen de şimdiyi ya da geleceği kurgularız. İçinde bulunduğumuz gerçeklikten çıkar, kelimelerle dans eder, renkli bir resim yaratırız. Tek ihtiyacımız bu çekmecenin anahtarıdır.

Fatma Meriç: Yaşanılan duyguların yazıya dökülerek anlatılması.

Handan Şevmet: Hikaye Özgür iradenin varlığı ve hareketidir. Sıradan dünyadan özel bir dünyaya geçiştir. İçe çevrilen göz İle başkalarını şeyleri görebilmek, onların geçmişleri İle geleceklerini hayatı edip kurgulamaktır. Sonuçta oluşan dönüşümler, tamamlanmalar, yazarın gelişiminin iz düşümüdür. Gözlemlerle varlıkların ruha işleyen olgularını tespit etmek, iyi bir anlatı İle hayal kurdurabilmektir. Dar alanda düşünsel boyut içinde çok şey anlatabilmek, içimizdeki çocuk İle el ele vererek sorular sormaktır. Hayal gücümüzün doruk noktasından ışıklar, sesler, deneyimler, iç görüler, alt beynin itkileri belli bir düzene girer, kağıda dökülür. Yeni hayatlar oluşur. Kişi, olay, duygu, durum kısa yolda ere kemiğe bürünür. Okuyucuyu meraklandırır, heyecanlandırır, ele geçirir. Kısaca Hayatı Dönüştürür. Ve tüm bu olgular Edebi yazı türü Hikayeyi oluşturur.

Neslihan Şenbaklavacı: Sıradan bir vatandaşın yolda yürürken aniden başına düşen bir meteor, bir yıldız parçacığıdır benim için hikaye. Etkilenebilmem için beni sarsmalı, kavramalı, içine çekmelidir adeta. Hızlı olmalıdır. Kopmama izin vermemelidir. Beklenmedik, bilmediğim duygular yaşatmalıdır... Farklıdır diğer anlatı türlerinden. Acelesi vardır hikayenin, bugün çoğumuzda olduğu gibi... Roman gibi ısrarlı olmamızı beklemez. Var veya yoktur hikayenin ruhu... Ya kapılırsınız ona ya da bir kenara bırakırsınız... Başladığınız gibi. Vakit azdır hikaye okuyan için... Zaman hızlı akar ve akmalıdır...

Nihan Jackson: Yazarın dünyasını keşfetmeye başladığın bir yapbozun parçasıdır hikaye.

Nurhan Öztürk: Hikaye mevsimlere benzer… Olay örgüsü ilkbahar tazeliğiyle, neşesiyle, çoşkusuyla başlar ve yaz mevsimiyle duygular doruğa çıkar… Hazan kıskacına alır insanı yağmuruyla, sararıp solmuş dökülen yapraklarıyla… Sonra bir tokat gibi tüm çıplaklığıyla gerçekler yüzüne tek tek iner, kış sadece bedenini değil yüreğinide üşütür…

Rojin Yıldırım: Hikaye denilince insanın içinde bulunduğu durum, olay ve yaşamların ele alındığı bir olaylar örgüsü aklıma geliyor. İnsanın yaşadığı süreç boyunca şahit olduğu ya da bizzat kendi yaşadığı bir hikayesi olmaktadır. Bu hikaye kişiden kişiye göre değişip her insanda farklı yaşamlara sebebiyet vermektedir. Kimi zaman ailemizden kimi zaman içinde bulunduğumuz coğrafyadan ya da tamamen içinde bulunduğumuz ruh halimizin bize olan etkisinin oluşturduğu bir dışa dönütüdür.

Selda Avcı: Hikaye, insan hayatı gibidir. Sancılarla doğar, mutluluk ve mutsuzluklarla büyür, sürprizle son bulur.

Sevda Bakan: Yaşadığını fark edenlerin ölü anları yoktur. Artık ölü olmayan her an bir hikayedir. Ve bütün hikayeler yalnızca onları diriltenlere aittir.

Şafak Akal: Hikaye kısaca, insanı insana anlatmaktır... Yani, hayatı öğrenme ve öğretme çabasıdır.

Tuğba Turan: Hikaye yaşanmışlıklardan arda kalandır...

Yasemin Conker: Her insanın parmak izi gibi, sadece kendine has hayal gücü ile; OLAN herhangi bir olayın çarpıtılması ve giriş-gelişme-sonuç şeklinde bir akışa oturtularak anlatılmasıdır.

Zehra Yamantürk: İçinden geçerken hayat, geçtikten sonra hikaye oluyor...